Maak kennis met Siriki Diarrasouba. Geboren in Mali en in 2013 naar Nederland gekomen. In een bevlogen gesprek vertelt Siriki over zijn ervaringen tijdens het traject ‘Ondernemen in je Eigen Toekomst’ en over hoe het nu met hem gaat. Een kijkje in het leven van Siriki: van zijn eerste contact met OIET in 2013 tot aan de toekomstdromen die hij nog steeds koestert en najaagt.

Hoe ben je bij NDC terecht gekomen?

Ik woonde pas twee maanden in Nederland, in het AZC in Drachten. Daar ontmoette ik Bright en bij de informatiebijeenkomst van OIET zag ik het belang ervan in. Toen heb ik me direct ingeschreven.

Wat vond je van het traject?

Heel goed! Het was een leuke groep met hele aardige trainers en ik heb veel geleerd. Mijn belangrijkste les: ieder heeft een eigen capaciteit. Bij de trainingen kwam ik er achter wat mijn capaciteiten zijn. Ik kwam meer te weten over mijzelf en wat ik ermee kan en wil. Ik ontdekte: ik kan meer doen dan ik denk. Mijn droom is om mensen te helpen via een humanitaire organisatie. Ik heb geleerd hoe ik mijzelf kan ontwikkelen om dit doel te bereiken, wat ik moet doen om richting te geven aan die droom.

En hoe geef je richting aan die droom?

Door contact te maken met mensen en mijn ervaring laten zien. Tijdens OIET deden we dat ook. We kregen de kans om onszelf te presenteren. Iedereen heeft toen gezien wat ik heb gedaan en wat mijn situatie is. Maar ook wat ik wil worden, hoe ik dat kan bereiken en vooral: hoe anderen mij daarbij kunnen helpen.

Door het vele contact met mensen ben ik zelfs uitgenodigd bij organisaties om langs te komen. Ineens gingen er allerlei deuren voor mij open. Eerst vond ik het nog moeilijk om te communiceren met mensen over mijn dromen, maar door deze kansen heb ik heel veel moed gekregen. Door het gewoon te doen. Ik heb mijn motivatie teruggevonden, die ik was kwijtgeraakt door factoren als stress, depressie, een uitzichtloze toekomst. Met OIET kreeg ik echt een andere visie, een positieve visie.

Tijdens OIET was je ook gekoppeld aan een coach. Wat vond je van je coach?

Mijn coach? Je bedoelt mijn Nederlandse moeder! Mijn coach Liesbeth is mijn Nederlandse moeder en dat zeg ik tegen iedereen. In 2013 deed ik mee aan OIET en tot op heden heb ik nog steeds heel goed contact met haar. Ik heb van haar veel geleerd over de Nederlandse taal en cultuur, zij heeft contact gelegd met organisaties als Unicef. Daarnaast deden we veel culturele activiteiten, bijvoorbeeld een museum bezoeken. Dat vond ik heel mooi, want op die manier leerde ik ook de gewoonten van Nederland kennen. Bijvoorbeeld dat je op tijd moet komen of dat je in Nederland altijd alles moet overleggen. Dat was ik helemaal niet gewend, maar heb ik inmiddels wel geleerd.

Wat ben je na OIET gaan doen?

In september ben ik begonnen met de opleiding Sociaal Agogisch Werk, medewerker maatschappelijke zorg, maar daarvoor liep ik eigenlijk al stage bij het COA als woonbegeleider. Nu ben ik stagiair bij New Dutch Connections en begeleid ik de jongeren. Daarnaast ben ik tolk Frans-Nederlands voor Vluchtelingenwerk, taalassistent Frans en ben ik acteur bij het Noord Nederlands Toneel.

Student, stagiair, tolk, taalassistent. En ook nog eens acteur bij het Noord Nederlands Toneel?

Bright bracht me in contact met het NNT en zo ben ik terecht gekomen bij een stuk dat gaat over politieke crises in het algemeen, vernoemd naar de Deense serie Borgen en geregisseerd door Ola Mafaalani. Ik speel een minister uit Noord-Soedan. Momenteel zijn we aan het repeteren en van maart t/m juni 2016 gaan we in heel Nederland spelen.

Heb je tips voor de coaches en maatjes?

Geduld is heel belangrijk. De jongeren weten niet veel over Nederland en soms reageren ze dus net wat anders op dingen. Met geduld ga je uiteindelijk ook begrijpen waarom jongeren zo reageren. Dan kun je ze adviseren en begeleiden. Dat is iets wat ik heel leuk vond aan Liesbeth: ze begrijpt me heel goed, vanuit liefde en geduld. Dat heeft een coach of maatje echt nodig.

Wat is je belangrijkste advies aan de jongeren?

Motivatie. Heb motivatie! Als je niet gemotiveerd bent, is het heel moeilijk om je te helpen. Er zijn mensen die niet weten wat ze willen en in de war zijn. Maar als je in ieder geval gemotiveerd bent, dan zijn er kansen en dan komen mensen ook naar jou toe.

Foto: Oranje Fonds – Bart Homburg