‘Het lijkt mij heel moeilijk om in een land dat je niet kent, opnieuw te beginnen.’
Begin 2018 vond er een leermodule bij ProRail plaats. De veelal hoogopgeleide asielzoekers van de ToekomstAcademie Rotterdam bezochten onder andere de TU Delft, de Rotterdamse haven en namen deel aan interessante workshops over duurzaamheid, innovatie en specifieke beroepen. In dit interview spreken we Joost, werkzaam bij ProRail, die door dit project werd gekoppeld aan Mohamed (26) uit Syrië. Samen kijken ze naar de toekomst. Hoe het is om coach te zijn van een jonge vluchteling? Dat lees je hier.
Via het project bij ProRail hoorde je over de mogelijkheid om coach te worden van een jonge vluchteling. Sprak dit je meteen aan?
‘Via de gemeente en de kerk heb ik al vaker initiatieven voor vluchtelingen voorbij zien komen. Maar ik ben er nooit op ingegaan, stom van mij. Toen ik bij het koffiezetapparaat op mijn werk over dit project las, dacht ik meteen: nu moet ik het gewoon doen. Het is zo belangrijk! Iedereen roept maar dat vluchtelingen moeten integreren. Maar daar zit een hele wereld achter. Het lijkt mij heel moeilijk om in een land dat je niet kent opnieuw te beginnen. Dat kun je niet alleen, daar heb je hulp bij nodig.’
Je bent de coach van Mohamed uit Syrië. Waar help jij hem mee?
‘Mohamed is heel gemotiveerd om hier in Nederland een toekomst op te bouwen, dat vind ik mooi om te zien. Hij spreekt Nederlands, Engels en Arabisch. Ik ben een soort werkcoach voor hem. Het is een grote uitdaging om zijn diploma voor HBO Textieltechniek uit Syrië ook interessant te maken voor de Nederlandse markt. Samen kijken we naar stage- of omscholingsmogelijkheden. Wij hebben elkaar nu een keer of drie ontmoet. Toen ik bij Mohamed thuis was voor een lunch stond er een grote tafel vol Syrisch eten voor mij en mijn vrouw klaar. Zijn huis was nog wel erg kaal. Nu zijn vrouw ook in Nederland is, hoop ik dat zijn huisje wat gezelliger is geworden. Dat gun ik hem.’
Vrijwilligerswerk is niet alleen maar bedoeld om een ander te helpen, vaak krijg je er zelf ook heel veel voor terug. Wat ‘geeft’ Mohamed jou?
‘Ik word opeens heel zelfbewust. Hier in Nederland is zelfinitiatief bijvoorbeeld heel belangrijk, terwijl in Syrië bijvoorbeeld familie weer heel belangrijk is. En ook het tijdsbegrip waar hier zo op wordt gehamerd, is in die cultuur ook heel anders. Mijn contact met Mohamed laat je heel goed zien hoe anders het buiten Nederland is en dat is soms even nodig.’
Zou je anderen aanraden om ook coach te worden van een vluchteling?
‘Absoluut! Het is een goede spiegel, want het leert je om op een andere manier naar onze samenleving te kijken. Het is gewoon nogal wat om je leven elders opnieuw op te bouwen en jezelf te ontwikkelen. Daarvoor is dit soort hulp echt heel erg nodig.’
Het project bij ProRail is inmiddels afgelopen, maar Joost en Mohamed blijven elkaar zien. Volgende maand gaan ze een dag naar Den Haag en ‘s avonds kookt Joost een Nederlandse maaltijd voor Mohamed. Ook coach of maatje worden van een vluchteling? Stuur een e-mail naar vrijwilligers@newdutchconnections.nl